Een nieuw werk, ''Fruit op doek''

Hierboven zie je de situatie in het atelier op dit moment.

Altijd als je een nieuw werk begint ben je een hele tijd bezig met het bepalen van de compositie en kleuren. Ik gebruik daarvoor schetsen en foto's van verschillende belichtingen en voorwerpen. De ene keer ben je in één keer klaar de andere keer duurt het langer. Dit was duidelijk een voorbeeld waarbij het langer duurde!

Ik wilde graag iets met een warme kleurstelling. De zon scheen niet en de grijze lucht gaf mij voor dit stilleven te koud licht. Na te hebben geexperimenteerd met een daglichtlamp heb ik er uiteindelijk gewoon een bouwlamp op gezet. Lekker warm (ook letterlijk!). De vruchten zijn uitgekozen op hun warme kleur en samen met het kleed en de gekozen belichting is het effect eindelijk wat ik zocht. Vooral de schaduwen en de reflecties van de dingen onderling bevallen me.

 De schetsjes die ik maak zijn meestal klein. Voor een verkenning van de compositie is dat groot genoeg en je kunt er snel meerdere maken om te vergelijken.

Potloodschets op ware grootte:

Ik had een stuk mdf geprepareerd met een warmgele ondergrond (Per schilderij bepaal ik de kleur van de ondergrond, dit schilderij was erg warm van kleur dus het kon best een warme ondergrond gebruiken). Het formaat was uiteindelijk toch niet wat ik wilde. Daarom heb ik niet het hele paneel gebruikt.

Eerst heb ik een schets
met houtskool gemaakt.Ik teken niet gedetailleerd. Met de tekening geef ik alleen de vruchten en het patroon hun plek. Gelijk daarna ga ik aan het werk met olieverf. Ik probeer overal tegelijk verf aan te brengen. Pas als overal een eerste laag zit kun je een afweging over de kleurverhoudingen en de tonale opzet geven.

Ik heb pas in een laat stadium de stukken eraf laten zagen die niet nodig waren. Je kunt dit beter eerder doen. Niet alleen om geen zaagsel in je natte verf te krijgen maar ook omdat het grote vlak geel meedoet bij je beoordeling van de kleurverhouding.

Vervolgens ga ik een heleboel keren het hele schilderij over om de kleurverhoudingen verder te verfijnen.
Tonaal wordt het verhaal ook verdiept. In dit geval heb ik aan de lichte kant het schilderij wel tien keer een nieuwe, lichtere, laag opgebracht voordat ik tevreden was. Je bent snel geneigd in latere fases te voorzichtig te zijn.
Pas in een laatste stadium is aandacht voor de hooglichtjes, de steeltjes, de fijne lijntjes in het patroon enz.



Tussen de op één na laatste laatste en laatste fase kan wel even tijd liggen. Ik zet het werk dan op een opvallende plek in mijn huis neer en loop er een paar dagen langs. Vaak zie ik dan opeens iets wat ik nog wil doen. Tenslotte ben je toe aan de laatste kwaststreek, altijd een lastig moment.

Ik ken schilders die bij de uiteindelijke koper met een kwast op de stoep staan om het schilderij nog aan te passen!


 

Als het schilderij droog genoeg is (meestal na een week als je schraal hebt geschilderd en niet teveel wit hebt gebruikt) breng ik nog een retoucheervernis aan. Een retoucheervernis zorgt dat de kleuren nog helderder worden en dat als er doffe plekken in het schilderij zijn deze, qua glans, gelijk worden aan de rest. Een groot voordeel van een retoucheervernis is dat je er later weer overheen kan schilderen mocht je toch niet helemaal tevreden zijn.

Het eindresultaat is vanaf  2 december te bezichtigen in galerie Zofier. Er is daar nu een hele leuke tentoonstelling (Klein maar fijn) waaraan veel kunstenaars meedoen. Er is erg veel divers en mooi werk te zien.

In Galerie Bonnard is op 20 november de herfst-expositie van start gegaan.  Ik ben daar vertegenwoordigd met zes schilderijen. De werken hangen weer prachtig! Zelf kijken? Bekijk het youtubefilmpje van de tentoonstelling. De herfst-expositie is samen met Piet van de Hoef, Gijs Kos, Marten Huitsing, Jan Willem Eskes en Stijn Rietman.

Oefenen!
Schetsen en modeltekenen/schilderen, je kunt het niet genoeg doen. Ik probeer minstens één keer in de week aan een modeltekenclubje deel te nemen. De laatste tijd oefen ik op verkortingen. Het blijft verraderlijk als een voet veel dichterbij is als het hoofd. Met een potlood nameten is dan voor mij de beste oplossing. Soms schilder ik mee met een groep schilders die één stand per avond nemen. Het is dan aantrekkelijker met verf te werken dan als er korte standen worden gedaan. In die schildergroep zitten meerdere schilders die al veel langer schilderen dan ik. Het is erg opbouwend om mee te kijken met de collega's! Als je de pauzes eraf haalt heb je ongeveer tweeeneenhalf uur om het model er op te krijgen. Een relatief korte tijd die je er toe brengt grotere keuzes te maken dan je zou doen als je veel meer tijd had. Helaas zie je dan soms achteraf de fouten die je maakt als je rustig de tijd hebt om wat meer afstand te nemen (in dit geval bijvoorbeeld is het model stijfjes geschilderd met een wel heel lange hals), maar leerzaam is het wel!!!

Mijn vader is in het voorjaar overleden.
Samen met mijn moeder was mijn vader mijn grootste fan. Zij hebben het mogelijk gemaakt dat ik kunstenaar kon worden door op alle manieren achter mij te staan en mij te ondersteunen.
Ik had een hele goede band met mijn vader. Ieder die mijn vader gekend heeft voelt het verlies en aan de rest is het niet uit te leggen.
Op mijn laatste expositie was hij nog apetrots aanwezig. Ik vond het moeilijk om weer geinspireerd te raken en aan mooie dingen te werken.  Wat blijft hangen is dat ik erg gelukkig ben dat hij mijn vader is geweest.
Met dat in gedachten kan ik de kwast weer oppakken.
Ik heb nooit een echt schilderij gemaakt van mijn vader, alleen een schets tijdens de opleiding zoals hij aan tafel kon zitten.

Zaterdag 2 april exposeerde ik voor het eerst in Galerie Zofier Een prachtige galerie in Friesland bij Heerenveen. Alles was tot in de puntjes verzorgd en ik hang er op een hele goede plek.
Het was een erg mooie dag dus ik had geen grote drukte verwacht. Het tegendeel was waar! Het was gezellig druk. Veel vrienden hadden ook de weg gevonden naar Nieuweschoot.

Joop Braakhekke deed het officiele gedeelte en opende de tentoonstelling. Ik was erg blij met de aandacht van iedereen die ook mijn schilderijen kregen. Dat er verkocht werd zie ik als een groot compliment. Rein Pol exposeerde ook. Erg leuk om te merken dat een  gevestigd schilder en een vroegere leraar van mij  van de Klassieke Academie je verwelkomt als collega.
De expositie loopt nog tot 9 mei

v.l.n.r. Mijn voorhoofd, Stijn Rietman, model Geke Hankel, Rein Pol, de muziek; accordeon Melancholique en Joop Braakhekke.

Als Schilder is het belangrijk je kunde bij te houden en natuurlijk bij voorkeur uit te bouwen. Goed bijhouden is al een karwei op zich. (ik vind het goed te vergelijken met een spotieve conditie; het is zomaar weg en het is hard werken om het weer op peil te krijgen) Model en portret goed schilderen vergt een hoop kennis en ervaring! Als het even kan teken en schilder ik minstens twee keer in de week model en/of portret. Ik heb kunnen invallen bij een leuke club op de dinsdagavond. Je ziet dan ook het voordeel van het met meerderen tegelijk aan hetzelfde onderwerp werken. Je kunt verschillende stijlen, verfgebruik, oplossingen etc. vergelijken. Het fotootje geeft een impressie van verschillende avonden.