Schilderen en koken!

Schilders houden van de mooie dingen in het leven. Dat is bekend. Ik ben één van die schilders die ook nog van de lekkere dingen in het leven houdt.
Het leukste is als het te combineren is. 

Ik ben met mijn nicht om tafel gaan zitten.  Zij en haar man hebben een huis in Frankrijk. Haar man runt 'De kookstudio' in Amsterdam. We hebben het volgende bedacht.
We verzamelen een groep leuke enthousiaste mensen. Ik ga het veld in met degenen die vooral van schilderen houden.

 
Degenen die vooral van koken houden gaan met Rob (de man van mijn Nicht) naar de markt en gaan aan de slag met de plaatselijke ingredienten.
  
's Avonds kom je bij elkaar om van kunst en een goede maaltijd te genieten. Simpel en geniaal toch?

Eén en ander speelt zich af in de Creuse, een plek waar Monet bepaald niet één van zijn minste serie schilderijen heeft gemaakt!  

(Monet: De vallei van de Creuse; het effect van zonlicht, 1889, olie op doek, 92,4 x 65,1 cm, Museum of fine arts, Boston, USA ) 

Als  je er meer over wilt weten, kijk  op: www.kookstudiofrankrijk.com  of www.weekjeschilderen.nl

De renaissance in het Noorden

Het is alweer een tijdje geleden dat de renaissance in het noorden zijn opening heeft beleefd. In het natuurmuseum in Leeuwarden spijkerde Tom Hageman zijn dertig stellingen op de deur.
Het natuurmusseum exposeerde de werken in het kader van de renaissance op de overdakte binnenplaats, een fantastische ruimte waar ook de opening was. Het geheel is prachtig om zien. Ook de locatie in Franeker, museum Martena, heb ik bezocht ook daar komen de werken prachtig tot hun recht. Op de locatie aldaar blijven de werken hangen tot eind mei, langer dus. Nog meer tijd om te kijken!

In de borg Verhildersum in Leens heb ik een workshop mogen geven aan een hele enthousiaste groep. Het was een leuke en nuttige middag waaraan je kunt zien dat je zelfs in het korte bestek van één middag samen een stap vooruit kunt maken.


Geniet op die locatie ook van het werk van Juane Hui Xua. Ze heeft daar een geweldig mooi werk hangen.  Vol van kleur en helder van toon met een krachtige grote toets.

Ik vind het een goede en professioneel opgezette manifestatie. Ook de catalogus is erg fraai van uitvoering. Er mocht ook beslist niet geklaagd worden over de media aandacht.
Hieronder enkele voorbeelden. Er is veel meer te zien maar bij deze voorbeelde figureer ik toevallig :-)

 
radio:  
{mp3}omropfryslan_figuratieve_kunst{/mp3}
tv:
link naar de uitzending van omrop fryslan


In het nieuwsblad van het noorden verscheen ook een groot stuk. Daarin werden ook enkele kritische kanttekeningen naar voren gebracht.  

Met de term renaisance verwijs je al snel naar een hele grote beweging in de kunst aan het einde van de middeleeuwen en ook het spijkeren van stellingen op een deur is niet wars van een hoog gegrepen vergelijking.
Hoe prikkelend de terminologie en de verwoording ook mogen zijn, ze brengen wel de weer steeds groter wordende waardering voor kwalitatief hoogwaardige schilderkunst en beeldhouwkunst voor het voetlicht.
 
Die waardering is nooit geheel weggeweest en er zijn natuurlijk vele andere vormen van kunst die de aandacht verdienen, dat is wat mij betreft waar. Dat doet niets af aan de, mijns inziens, terechte waardering voor de genoemde tak van sport die onderwerp is van deze manifestatie. Er zijn, en waren, al veel initiatieven die dit gegeven vierden zoals terecht wordt opgemerkt in het artikel in het nieuwsblad. Dat zijn dan wel voor een groot deel particuliere initiatieven; collecties van banken, museum de buitenplaats, de klassieke academie, Het museum van Henk Helmantel. De officiele instellingen, bijvoorbeeld de kunstacademies, delen deze belangstelling juist niet*.
 
  Maar ach, het gebeurt wel vaker dat de officiele instanties achterlopen bij de particuliere initiatieven. Ook de echte renaissance had een paar teruggrijpende voorlopers nodig om een herwaardering in gang te zetten.


*ik wil helemaal niet beweren dat wat de kunstacademies tegenwoordig  doen, bijvoorbeeld; installatie kunst en  mediakunst, van een  mindere orde zou zijn.  Helemaal niet. Er zou wat mij betreft wel wat meer aandacht voor de traditionele technieken mogen zijn voordat er echt vakkennis verloren gaat)

 

Het is gelukt!

De slordige schikster hangt ingelijst en wel slordig bloemen te schikken in Galerie Zofier!

 Uiteindelijk heb ik de laatste penseelstreek durven zetten. Zoals iedereen die schildert weet is de laatste penseelstreek één van de moeilijkste. Je hebt de neiging om steeds weer een stukje opnieuw te willen schilderen. Het risico is dan dat je ook opeens weer een hoop andere dingen moet aanpakken om bij het net veranderde stuk te laten passen. Ik ben uiteindelijk tevreden over het resultaat.

Ik ben bezig geweest tot op het laatste ogenblik met beslissingen over de compositie. In het vorige blog dacht ik nog de afsnijding die ik aan het begin had bedacht niet uit te voeren. Aan het eind was het mij duidelijk dat het toch wel ging gebeuren! De compositie die ik vooraf had bedacht was toch de beste. Ik had het niet voor niets zo bedacht en alles in een compositie houdt vaak verband met elkaar. Als je één ding verandert verstoort dat vaak het geheel.

Voor wie het leuk vindt vermeld ik nog even wat ik allemaal getracht heb bij elkaar te brengen in de compositie. Heb ik al eens gezegd dat ik veel tegelijk wil?! :-)
Ik heb geprobeerd horizontale banen licht en donker elkaar af te laten wisselen zodat je maximaal effect krijgt (van onder af: vloer donker, vloer licht, tafelkleeed donker, tafelblad licht, groene tuinrand donker,achterste tuinrand en lucht licht). Dit horizontale ritme wordt gekruist door de drie vertikalen van 1 model, 2 vaas, plooien en tafelpoot en 3 gordijn, deze gaan in een schuine lijn van links laag naar rechts hoog (volg de kleden diagonaal van onderkant jurk, onderkant tafelkleed en onderkant gordijn maar). Als laatste is er nog de ovaal van model vaas en lichtvlek op de grond die wordt doorkruist door de ovaal van het tafelblad.

Ze heeft een hele mooie plek gekregen op de expositie gebloemd. 
Jullie zijn allemaal van harte welkom bij de opening op 24 maart van deze expositie 's middags om 15.00 uur!

Zoals je kunt zien onder het kopje 'lessen', elders op deze site, geef ik les in Onnen in het gebouwtje van de ijsbaanvereniging.

We hebben ons inmiddels omgedoopt tot kunstenaarsgenootschap 'De Kunstbaan'

'Westerholm aan de Irenelaan 1 in Haren heeft ons  gastvrij de gelegenheid geboden onze eerste tentoonstelling te houden.

17 februari hebben we een dijk van een opening gegeven in Westerholm. 


Er was erg veel belangstelling. Er zijn minstens 100 mensen de opening komen bezoeken. Er was veel terechte waardering voor het werk dat de kunstenaars hadden opgehangen.
Als degene die lesgeeft was ik ook terecht trots op de mooie tentoonstelling!

De tentoonstelling loopt nog tot 31 maart. Tijd zat dus om nog even een kijkje te nemen. Het is de moeite waard!




Klik op kleine uitnodiging van de expositie om hem in het groot te zien.

Ik ben alweer een stukje verder met het schilderij. Ik heb niet heel veel tijd meer om het af te maken. Als het allemaal op tijd klaar is hangt het bij de expositie ''gebloemd'' in Galerie Zofier.

Het model is geweldig. Het is niet niets om, met buiten -10, in een zomerse bloemetjesjurk voor een raam te staan. De pose is ook nog eens erg ongemakkelijk omdat ik, zonder een foto te gebruiken, een idee wil creëren alsof iemand halverwege een beweging geschilderd wordt.

De bloemen zijn op tafel gekomen en het gordijn krijgt langzaam kleur. Je probeert overal een beetje verf aan te brengen. Als op de meeste plekken al de kleur zit die je uiteindelijk wilt gebruiken kun je beter afwegen  hoever je bent met het schilderij en of je moet ingrijpen of niet. Je hebt nog niet veel details geschilderd dus kun je in dit stadium nog grote verbeteringen aanbrengen.

Het overtollige stuk hout moet er eigenlijk af. Het grote vlak grondkleur leidt af. Vlak voordat de zaag er in gaat twijfel ik toch. In de oorspronkelijke compositie drukt de bovenrand misschien toch teveel op de figuur. Omdat de pose wat gebogen is kan het lijken alsof het kader haar omlaag duwt. Ik wil echter wel dat de blik omlaag gaat, niet omhoog. Op tafel gebeurt immers het meeste met kleur en licht. Hm.... wat te doen?

Ik ga er een stukje bijschilderen en er een stukje afhalen :-) Een klein beetje polderen en kijken of met deze middenweg beide doelstellingen worden bereikt. Het model niet te gebogen en de blik toch iets omlaag.

Het meeste staat er nu op. Er zijn gevallen bloemen bijgeschilderd, het gordijn heeft kleur het wit van het jurkje in tegenlicht is grotendeels klaar...





Klik op de fotootjes voor een groter beeld

Nu moet ''alleen nog'' meer leven in de figuur en de bloemen. Hoofd, handen en voeten moeten nog beter worden uitgewerkt. Het licht op tafel moet nog verbeterd enz.
 

Ik houd jullie op de hoogte!

Het tekenen en schilderen van model is niet alleen leuk maar ook erg nodig. Het is net als veel andere dingen een kwestie van conditie. Je moet het regelmatig bijhouden, dan pas ga je vooruit.
De dinsdagavond is tegenwoordig een avond waarop ik veel leer. Samen met een paar schilders die al de nodige ervaring hebben vraag je een model en schilderen maar. Het wordt voor het model lekker warm gestookt en de muziek is goed. Je kunt je vervolgens ongeveer drie uur lang concentreren op licht, kleur, toon, enz. Drie uur lijkt lang maar het voelt vaak als veel te kort.  Je wilt graag nog ergens op inzoomen of toch nog even de achtergrond een andere kleur geven. De kacheltjes die het model nodig heeft geven een roodachtig licht af, er staan spotjes op het model en het vertrek zelf heeft tl verlichting. Alleen al de lichtval kun je dus een hele avond bestuderen.
De oplossingen van alle schilders voor de aangeboden uitdaging is radicaal verschillend.

Ik heb het al eens vaker gezegd maar ik vind het zien van de andere mogelijkheden en het ideen opdoen door onderlinge vergelijking één van de leukste dingen van de avond.

Achtereenvolgens dinsdag 17 januari 2012 en 24 januari 2012


Te zien is dat werkelijk alles verschilt, de achtergrond het formaat de compositie de kleur etc.

Dinsdag 24 januari had ik een wat betere camera mee. We hadden gevraagd of het model een tulband op wilde doen. Voor ons een uitdaging maar ook voor het model! Een tulband van een gevouwen doek is erg warm, zwaar en wankel maar ons model heeft het geweldig volgehouden.



Het geval van de Tulband was zo hoog dat hij in de compositie veel is afgesneden. De lichtval verschilde sterk per persoon. Ik was erg blij met mijn positie in tegenlicht. Door de blauwe doek met de oranje lap en het oranje licht krijg je al snel een complementaire kleurstelling. Toch ging iedereen daar weer anders mee om.
Piet werkte zoals gebruikelijk weer op een postzegel. Je hebt dan wel alle tijd om zorgvuldige en goede kleurafwegingen te maken. Mijn formaat leverde een avond hard werken op. Tonnis bracht de verf pastueus aan, je hebt dan veel mogelijkheden voor nat in nat schilderen. Elke avond valt je weer iets anders op. Ik vul mijn  achtergrond meestal nogal rommelig in. Ik vond het leuk te zien hoe bijvoorbeeld Jasper dat doet. Het geeft zijn werk, voor mij, een mooie grafische kwaliteit

Hieronder staan van links naar rechts de werken van: Piet Sebens, Jasper Oostland, Mijzelf, Tonnis de Boer en Manuel Remerie.

Als je het fotootje aanklikt krijg je de werken in een groter formaat te zien.

Ik kreeg een foto opgestuurd van de plek waar het schilderij 'Thee voor twee' nu hangt. Hij hangt in Burgum, Friesland.
Erg leuk om te zien waar het schilderij nu thuis is. Voor een schilder is het erg fijn te horen dat er nog steeds van een schilderij genoten wordt.

In maart heb ik weer de mogelijkheid bij Zofier te exposeren. Het thema is gebloemd. Voor mij een uitgelezen gelegenheid een geliefd thema van mij weer een stapje verder te voeren. Ik houd van kleur, licht, weerspiegelingen  en patronen. Het schilderen van een model geeft mijn ook erg veel voldoening. Ik wilde ook weer eens wat groter werken, zeg ongeveer het formaat van een keukendeur.

De uitdaging is dit in één schilderij allemaal voor elkaar te brengen. De keukendeur is snel genoeg gekocht, maar dan.....
 Ik had een tafel, een raam om het voor te zetten, een gordijn, een kleed over de tafel (ja dat boeit mij nog steeds :-) en een bos bloemen op tafel. Een vriendin wilde  model staan in, jawel, een bloemetjesjurk. De compositie wordt je dan al bijna voorgezegd. Model schikt bloemen. Uiteindelijk vond ik het nog een leuk idee als er een paar losse bloemen op tefel en de grond liggen. De titel van het schilderij wordt dan ''de slordige schikster''

Ik dacht met één slordige schets al klaar te zijn.... Dat is natuurlijk nooit zo.
 Ik begon (te) voortvarend op het paneel en kon vervolgens dus een paar keer de hele voortekening uitvegen en opnieuw beginnen. Op dit formaat is dat niet erg handig. Uiteindelijk kwam ik uit op een diagonaal van links onder naar rechtsboven als grote lijn  met een model en een tafel in tegenlicht als tonale hoofdzaak. Ik hoop deze hoofdzaken goed in de gaten te houden. Ik wil namelijk wel heel erg veel patronen, verschillende lichtvallen en kleuren combineren. Ik moet erg oppassen dat het geen bende wordt!

De eerste opzet beviel me nog helemaal niet. Ik wil nu al veel te veel.
Doordat ik lang ben kijk ik een beetje van boven. Ik zie dan veel van de bovenkant van de tafel wat ik mooi vind. Wat ik niet mooi vind is dat het model, door de verkorting die je dan hebt, iets gedrongens krijgt. ik probeer één en ander toch te combineren.
Ik ben ook te snel begonnen met schilderen. Al schilderend moet ik zodoende te tekening nog behoorlijk aanpassen.  Het hoofd,  bijvoorbeeld, was in eerste instantie veel te groot.



Als je de kleine fotootjes aanklikt krijg je ze in een groter formaat

Ik ben in elk geval onderweg! Ik zal hier een verslag bijhouden van alles wat ik tegenkom en ik hoop dat het uiteindelijk een goed schilderij oplevert. Je moet in elk geval nooit op voorhand besluiten iets niet te schilderen omdat het te moeilijk is.
Wel heb ik nu al (weer) geleerd dat een langere voorbereiding bij een moeilijker schilderij veel beter is!! Op deze manier schilderen is avontuurlijk maar onzeker.